Kultura remiksu

Pan prof. etnolog podrzucił takie wideo...
okazuje się, że na YT jest tego dużo więcej... całkiem przyjemnie się słucha B-)

a propos ostatnio wpadłem tu na genialną argumentację wolnego remiksu, że tak (w duchu remiksu) zacytuję cytat (co niestety w bloggerze nie jest proste):

Marcin Jagodziński opublikował świetny komentarz do dyskusji o piractwie (zorganizowanej przez Gazetę Wyborczą i później opublikowaną na jej łamach). Punktem wyjścia jest pytanie Kamila Przełęckiego:

na czym ma polegać edukacyjna korzyść z remiksowania Pana Tadeusza?

Na które Marcin odpowiada:

na tym, na czym polega korzyść miksowania mazurków (wielokrotnie przemiksowanych przecież wcześniej) przez chopina, przysłów przez anonimowego autora “księgi przysłów”, czy motywów włoskiej architektury renesansowej przez budowniczych krakowskich sukiennic. miałem wrażenie, że jest to dość oczywiste. mógłbym odpowiedzieć pytaniami, niegrzecznie: jaka jest wartość dzieła, jeśli nie można go miksować? albo: jaka jest strata z miksowania Pana Tadeusza?

Po czym słusznie zauważa, że Kamil Przełęcki był ko-producentem “Pana Tadeusza” Andrzeja Wajdy, czyli filmowego remiksu literatury par excellence.

polecam całość posta cytowanego i posta cytowanego w cytowanym